گفته بودی ما به جرم عاشقی
عاقبت یک روز رسوا میشویم
گفته بودم غم مخور آن روز ما
پا به پای عشق معنا میشویم
گفتی از دل بنویسم همه عالم دل شد
سر به سر هر قدمم خاک در محفل شد
عشق سجاده ی من بود و نمازم اندوه
همه ی رازو نیازم چه بسا باطل شد
دیده از فکر خیالت هوس بوسه گرفت
چه کنم کزغم هجران رخت غافل شد
گل من گوش کن عزیزم گلدونت برات میخونه
تو کدوم باغ قشنگی ریشه هات زده جوونه؟
میدونم وسعت گلدون واسه تو کوچیک و تنگ بود
با تموم سادگیهاش واسه من اما قشنگ بود
گل من رفتی و گلدون میخونه برات عروسک
تو به آرزوت رسیدی باغ خوشبختی مبارک
اما گاهی من میترسم که تو اونجا خوش نباشی
نکنه غصه بیاد و گل من پژمرده باشی
گل من خبر نداری دل گلدونت میگیره
اگه تو پژمرده باشی گلدونت برات میمیره
گل من نگو که اونجا دل تو برام میگیره
گل من نگو شکستی گلدونت برات بمیره